De weg terug

Lukas legt in zijn verhaal nogal wat nadruk op het feit dat God de mens zoekt en wel de verloren mens. Ook in dit fragment. Er zijn veel manieren waarop een mens zijn leven kan verliezen. We kunnen tomeloos ons losrukken van God, we kunnen onze idealen en onze verwachtingen prijsgeven voor illusies, we kunnen onze ziel verkopen aan wat geen bestand heeft. We kunnen de band met God doorsnijden en verdwalen. Dat is allemaal verloren zijn, God en mens ver uit elkaar. Jezus zegt dan: dat doet mijn Vader pijn, dat gaat dwars door zijn hart heen.

De weg van de terugkeer
En dan gebeurt er wat. Dan zoekt God de mens en als Hij hem gevonden heeft tilt Hij hem met blijdschap op zijn schouders en keert terug. Stel nou dat er een moment is waarop wij dat zelf ervaren. Dan keren wij om. Maar wat betekent dat eigenlijk, terugkeren? Het is een klein detail in de tekst, maar de herder draagt het schaap op zijn schouders naar huis. Er staat letterlijk dat de man het schaap met vreugde op zijn schouders neemt, en dan volgt: thuisgekomen riep hij zijn vrienden en buren. Kijk, daar zit ruimte tussen, en dat is de weg van de terugkeer.

Ik proef daarin een aanwijzing. Want de weg in de verlorenheid wordt nog een keer afgelegd maar nu omgekeerd. Maar deze keer ga je hem niet alleen. Er is iemand die je draagt. Denk niet dat die terugkeer een makkelijke weg is. Je komt weer langs de plekken van toen en ooit. Je kunt ook zeggen, ik lees mijn eigen verhaal nog eens helemaal na, met wat er was en is. De tijden van vreugde en de dagen van verdriet, de momenten waarop je steken liet vallen en anderen beschadigde en de momenten van boosheid omdat het leven je niet gaf waarop je hoopte. Je ervaart ze weer, al die beslissingen en besluiten, je drieste eigenzinnigheid en je beste pogingen. Je doet verbijsterende ontdekkingen en soms vliegt de schaamte je aan. Je vraagt je af: is dit het verhaal? Moet het dit zijn?

De weg waarop je gedragen wordt
Dat gebeurt op die terugweg, omkeer is nooit zonder reflectie, is nooit zonder de confrontatie met onszelf. En je ontdekt dat je vergeving nodig hebt.
Toch, wij gaan de weg terug niet alleen, we worden gedragen. Zou het niet zijn dat wanneer God in Christus ons draagt, dat wij dan op de weg terug bij het kruis uitkomen en bij een leeg graf in de hof van Jozef van Arimathea? Want zou het niet zo zijn dat de Gekruisigde met ons meegaat wanneer wij ons verhaal lezen, en dat zijn kruis de grond is van onze omkeer?

De tekst vertelt dat er blijdschap is wanneer de herder met het verloren en gevonden schaap thuiskomt. Hij roept de buren en de vrienden erbij. ‘Verblijdt u met mij, want ik heb mijn schaap gevonden dat verloren was’. Kijk, zegt Jezus, zo zal er blijdschap zijn in de hemel, dat wil zeggen, bij God, over die ene mens die omkeert.

A.W. Velema
(Dr. A.W. Velema is legerpredikant en woont in Leusden.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen