Het is volbracht

De Heere Jezus verkondigde dat evangelie aan het einde van Zijn lijden. Hij deed het horen aan allen die het maar horen wilden. ‘Het is volbracht!’ In dat ene woord klinken veel andere woorden mee. Ik tel er minstens vijf. Ondertussen besef ik dat hiermee nog maar een fractie is gezegd.

Het werk is gedaan!
Heel de tijd dat de Heere Jezus op aarde was, heeft Hij geweten dat het verschrikkelijke kruis zou komen. Hij was naar deze aarde gekomen om te lijden en te sterven. Dat was Zijn missie. Hij had het aan Zijn Vader toegezegd. Hij had er Zich vrijwillig toe verplicht. Hij is in deze wereld gekomen om te doen wat gedaan moest worden – met het oog op de eer van de Vader en met het oog op de zaligheid van Zijn Kerk. Daartoe moest Hij komen en daartoe wilde Hij komen. En Hij is gegaan, in de volheid van de tijd, gedachtig aan Zijn toezegging: ‘Zie, Ik kom, o God, om Uw wil te doen …’
Naarmate Zijn tijd op aarde vorderde, besefte de Heere Jezus dat het meer en meer aanstaande was: Zijn smadelijke gevangenneming, Zijn ontluisterende verhoor, Zijn gevloekte kruisiging, Zijn verschrikkelijke lijden, Zijn ontzaglijke verlatenheid. Toch heeft Hij er al die jaren recht op aangekoerst, recht op Zijn vreselijke lijden aan. Maar nu is er een eind aan gekomen. Het lijden is ten einde. En dan, met een roep van triomf, roept de Heere Jezus het uit: ‘Het is volbracht!’ Alles is nu voorbij. Jawel, Hij moet de dood nog in. Maar de dood is voor Hem niet een betaling voor de zonde, maar een doorgang tot Zijn Vader. Het werk is gedaan! Nu mag de Zoon naar huis. Nu mag Hij naar Zijn Vader terug.

Het doel is bereikt!
Eén enkel woord is het maar in het Grieks: tetelestai. Daar zit het woordje telos in. De hoofdbetekenis van dat kleine woord is: doel. Als de Heere Jezus uitroept: ‘Het is volbracht!’, klinkt daar vooral in door: ‘Het doel is bereikt!’ In de oude Engelse vertaling klinkt dat wat sterker door dan bij ons: ‘It is finished!’ De finish, het doel, is bereikt.

Welk doel is bereikt? Je kunt zeggen: het doel waarvoor Hij gekomen is. Het doel waarvoor de Heere Jezus Zich beschikbaar heeft gesteld. Het doel van Zijn vleeswording en van Zijn lijden en sterven. Om de werken van de duivel te verbreken. Om de Naam van de Vader te verheerlijken. Om gerechtigheid te verwerven. Dat doel is nu bereikt.
Het ligt nog dieper. Het doel is bereikt, namelijk dat de Heere had met de wereld toen Hij haar schiep en met de mens als kroon op de schepping. Het doel dat totaal gemist leek te zijn met de val van de mens, dat doel is nu weer terug ontvangen. Wat had de Heere met deze wereld en met de mens voor ogen? Zijn doel was dat de mens Zijn Schepper zou eren en prijzen. Dat hij tot lof van de Heere op aarde zou zijn. Dat hij in de wegen van de Heere zou wandelen en zou vragen naar Zijn wil. Dat doel leek totaal verloren. De zondige mens is een doelmisser. Hij beantwoordt in de verste verte niet aan Gods bedoeling. Maar sinds Golgotha wordt het weer anders. De Heere krijgt Zijn mens en Zijn schepping weer terug. Het blijkt waar: ‘Dit volk heb Ik Mij geformeerd. Zij zullen Mijn lof vertellen!’

De beloften zijn vervuld!
De beloften uit het Oude Testament aangaande de Heere Jezus Zelf hebben hun voltooiing gevonden. Eeuwen lang hadden de profeten in opdracht van de Heere de komst van de Heere Jezus en de uitvoering van Zijn Zaligmakerswerk in het vooruitzicht gesteld. Trouwens, niet de profeten alleen. De eerste belofte was uit de mond van de Heere Zelf gekomen. En alle andere beloften hadden in die allereerste toezegging als het ware hun baarmoeder gevonden. Ze zijn eruit voortgekomen. Dat alles was nu in vervulling gegaan. Dat Hij komen zou als het vrouwenzaad. Dat Hij geboren zou worden uit een maagd. Dat Hij uit het zaad van Abraham zou zijn, een regelrechte afstammeling van David. Dat Zijn Naam zou zijn Immanuël, met-ons-God. Dat Hij als de Knecht des Heeren als een lam ter slachting gewillig zou gaan. Nu was het allemaal vervuld. Weliswaar wachtten er nog enkele beloften op concretisering, bijvoorbeeld aangaande Zijn opstanding uit de doden en Zijn terugkeer naar en wederkomst uit de hemel. Maar in beginsel was nu alles vervuld. Nu aan het kruis, nu Hij alle leed doorleden en heel Zijn strijd gestreden heeft, nu overziet de Heere Jezus de hele omvang van het profetische woord. En nu blijkt alles verwerkelijkt. In een zegeroep geeft Hij er uiting aan: ‘Het is volbracht! Het is vervuld! Alle beloften zijn vervuld!’

Het verbond is bekrachtigd!
Het klassieke avondmaalsformulier zegt diepe dingen over het lijden en sterven van de Heere Jezus. Als het gaat over de kracht en de waardigheid van Zijn lijden lezen we ‘dat de Heere Jezus Zich vernederd heeft tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, met lichaam en ziel aan het hout des kruises, toen Hij riep met luider stem: ‘Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’, opdat wij tot God zouden genomen en nimmermeer van Hem verlaten worden. Hij heeft eindelijk met Zijn dood en bloedstorting het nieuwe en eeuwige testament, het verbond der genade en der verzoening, besloten toen Hij zeide: ‘Het is volbracht!’

Toen de Heere Jezus dit voorlaatste kruiswoord uitsprak, toen heeft Hij, aldus het formulier, het verbond der genade beslóten. In de oorspronkelijke tekst van het formulier staat: Hij heeft dat verbond verzegeld, Hij heeft het bekrachtigd, rechtsgeldig gemaakt. Zo is het ook. Want wat is daar op Golgotha gebeurd? Daar heeft de Heere Jezus betaald met de kostbare prijs van Zijn bloed. Daar is voldaan. De schuld is geboet, de straf is gedragen, de breuk is hersteld. Aan Gods gerechtigheid is genoegdoening gegeven. De heilige God is tevreden gesteld. Dat is de diepste reden dat de Heere Jezus het hier uitroept dat alles volbracht is. Nu Hij daadwerkelijk Zijn bloed heeft gestort, nu heeft het eeuwige verbond van Gods genade rechtskracht ontvangen. Nu is het rechtsgeldig. Nu is het gefundeerd. Aan de grote voorwaarde van dat verbond is nu eindelijk voldaan. Het verbond met zijn beloften is verzegeld met bloed.

Lees in dit verband de Hebreeënbrief eens, waarin de schrijver zich uitput om aan te wijzen dat het nieuwe verbond een zoveel heerlijker en krachtiger verbond is dan dat van de oude bedeling. Waarom? Omdat het rechtskracht ontvangen heeft door het bloed der verzoening. Niet door het bloed van stieren en bokken. Maar door het bloed van de Zoon van God. En nu is het vanwege dat bloed dat Gods beloften ja en amen zijn. Dat is: ze zijn onwankelbaar. De Heere, die ze gegeven heeft, zal ze ook uitvoeren. Om Christus’ wil. Want de genadegaven en de roeping Gods zijn onberouwelijk. Het verbond is bekrachtigd!

Er is vrede gemaakt!
Er is nog iets. Dit woord van de Heere Jezus, dit zesde kruiswoord, heeft nog een diepere laag. Dat hangt samen met de taal die de Heere Jezus heeft gesproken. Ongetwijfeld ook aan het kruis. Dat was geen Grieks. Maar dat was Aramees, een taal, verwant aan het Hebreeuws. In die taal heeft de Heere Jezus ook dit kruiswoord uitgeroepen. Wel, het is alleszins aannemelijk dat de Heere Jezus daarbij een werkwoord heeft gehanteerd dat te maken heeft met het Hebreeuwse woord sjaloom, vrede. Letterlijk heeft de Heere Jezus uitgeroepen: ‘Het is vrede geworden!’ of ‘Vrede is gemaakt!’ ‘Het is volbracht’, dat betekent: er is vrede gekomen, vrede waar tot dusver geen vrede was.

Tengevolge van de zondeval was er op aarde oorlog uitgebroken. Een strijd van de opstandige mens tegen Zijn Schepper en Heere. De duivel port hem nog steeds op om het gezag van de grote God te weerstaan. En met succes. Allerwegen klinkt het tegenover de Heere en Zijn Gezalfde: ‘Laat ons Zijn banden verscheuren en Zijn touwen van ons werpen …’ De mens die de boze is toegevallen, hij leeft in pure vijandschap tegen de Heere. Maar nu heeft de Heere Jezus die boze macht overwonnen. Dat deed Hij aan het kruis. Hij heeft de kop van de slang vermorzeld. De Heere Jezus Christus, Hij heeft vrede gemaakt. De vrede die Hij vanaf het kruis ook uitdeelt door Zijn Geest. De vrede door het bloed van het Lam. Door Hem van wie de apostel Paulus getuigt: ‘Hij is onze Vrede!’
‘Het is volbracht!’ Voor wie is het? Wie door genade leert leven uit dit volbrachte werk, is zalig. De bron van deze zaligheid is voorhanden. Er is in Christus Jezus een fontein geopend tegen de zonde en tegen de onreinheid. ‘Wij dan, gerechtvaardigd door het geloof, hebben vrede bij God, door onze Heere Jezus Christus …’

J.M.J. Kieviet
(Ds. J.M.J. Kieviet is predikant in Dordrecht.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen