Geestelijke groei
Persoonlijke groei is in. Voor je opleiding of je werk moet je nadenken over je sterke en zwakke (of: minder sterke) punten. Daar hoort dan vaak een persoonlijk ontwikkelingsplan (POP) bij, waarin je aangeeft hoe je aan jezelf wilt werken. Want je moet jezelf ontwikkelen, groeien.
In de Bijbel gaat het ook over groei. Petrus vat aan het einde van zijn tweede brief de boodschap nog een keer samen. Hij waarschuwt voor dwaling. En hij roept op tot groei. ‘Maar wast op in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus’ (2 Petrus 3: 18). Dat lijkt goed aan te sluiten bij de aandacht voor persoonlijke groei in onze tijd. Misschien staat ‘geestelijke groei’ daarom wel zo in de belangstelling. Of gaat het dan toch om iets anders?
Is groei nodig?
Petrus wijst in het verband van de tekst aan waarom geestelijke groei nodig is. Als er geen groei is, gaan de gelovigen in Klein-Azië achteruit en dreigen ze van hun fundament af te vallen. Petrus schrijft hier aan ware gelovigen. Als er geen geestelijk leven is, kan er nooit sprake zijn van groei. Maar waar leven is, zal ook groei zijn. Net als bij een klein kind: als het niet groeit, gaat het niet goed.
Die geestelijke groei is ook nodig vanwege de dwaalleraars. Zij beroepen zich wel op het Woord van God, maar verdraaien het. De enige manier om in de storm van de dwaalleer stand te houden, is een leven dicht bij de Heere en Zijn Woord.
Geestelijke groei is ten slotte nodig met het oog op de wederkomst van Christus. De bruid van Christus bereidt zich voor op Zijn wederkomst. Met het oog daarop roept Petrus op tot een onberispelijk, een heilig leven voor de Heere (2 Petrus 3: 14).
Geestelijke groei is dus nodig. Het is Bijbels dat er groei is in het leven van een kind van God. Ook onze belijdenis spreekt daarover.
Wat is geestelijke groei?
Petrus schrijft over geestelijke groei als een toename in de genade van de Heere Jezus Christus. Gods genade omvat alles wat nodig is om de Heere te leren kennen en voor de Heere te leven. Het is Zijn onverdiende goedheid voor zondige mensen.
Daarbij gaat het ook om groei in de kennis van Christus. We mogen dan zeker ook denken aan kennis van het Woord van God. Dat is nodig om niet te worden meegetrokken door dwaalleer, maar om geestelijk onderscheidingsvermogen te krijgen. Het gaat in de Schrift dan altijd om kennis van hoofd èn hart, bevindelijke kennis uit de omgang met Christus.
Bijbelse geestelijke groei is: toename in de genade en de kennis van Christus. Daarin staat dus Christus centraal. Vaak wordt gezegd dat je moet groeien ‘in je geloof’, of: ‘ik ben gegroeid in mijn geloof’. Als je het zo zegt, draait het om míj, mijn geloof, mijn groei. Petrus schrijft over groei in de genade en kennis van Christus. Dat is een wezenlijk verschil. Bij Bijbelse geestelijke groei staat niet de christen centraal, maar Christus! Iemand schreef dan ook terecht: het is helemaal geen goed teken als een christen van zichzelf vindt dat hij zo goed groeit en steeds heiliger wordt. Niet de christen wordt steeds groter en beter, maar Christus wordt steeds belangrijker in het leven van een christen. Zoals Johannes de Doper zei: Hij moet wassen, ik minder worden.
Dan word je juist steeds kleiner in jezelf en steeds meer afhankelijk van de Heere en Zijn genade. Je gaat steeds meer zien dat alles van Gods kant moet komen èn wat een wonder het is dat de Heere ook alles werkt. Dan ontvangt God de eer. Daar loopt de oproep van Petrus op uit: ‘Hem zij de heerlijkheid, beide nu en in de dag der eeuwigheid’.
Waar leven is, is groei
Wij kunnen onszelf niet laten groeien. Niemand zegt toch tegen een kind: ‘groei nou eens!’ Groeien gaat vanzelf. Dat is geestelijk ook zo. Toename in de genade en kennis van Christus hoort onlosmakelijk bij een leven met de Heere. Dat gaat vanzelf. Daar hoef je niet eerst veel voor te weten. Je hoeft geen cursus geestelijke groei te volgen (je kunt je trouwens afvragen of een cursus groei geen innerlijke tegenstrijdigheid is). Wij kunnen groei niet organiseren; het is genade. Maar waar geestelijk leven is, ís groei.
Er zijn wel dingen die opwas in de genade bevorderen of die het belemmeren. Bij een boom bijvoorbeeld is er duidelijk verband tussen de vruchtbaarheid van de grond waarin hij staat en zijn groei. Het voedsel dat een kind van God nodig heeft, is vooral het Woord van God. Petrus schrijft in zijn eerste brief over de zuivere melk van het Woord; daardoor zullen de gelovigen opgroeien (1 Petrus 2: 2). Daarbij is ook het gebed onmisbaar, en de strijd tegen de zonde.
Als iets groeit, gaat dat niet met sprongen tegelijk, maar geleidelijk. Dat zie je niet per dag gebeuren. Maar het is er wel.
Hoe kun je weten of er in je leven sprake is van opwas in de genade en kennis van Christus? Niet door je te vergelijken met andere mensen. Niet door het af te meten aan onze activiteit. Maar door ons leven te leggen naast het Woord van God en wat de Heere daarin aanwijst als kenmerken van een leven met Hem.
Als je de Heere meer leert kennen, gaat het steeds minder om jezelf en je eigen ervaringen. Christus komt steeds meer centraal te staan. Je gaat steeds meer zien hoe diep de zonde in je hart zit. Je krijgt Christus steeds meer nodig voor de vergeving van je zonde. Hij krijgt steeds meer waarde voor je. Als je de Heere zo hoe langer hoe meer nodig krijgt, krijgt Hij steeds meer de eer. Dan is er vrucht. Hem zij de heerlijkheid, omdat Hij het heeft gedaan!
A. Versluis
(Ds. A. Versluis is predikant te Nieuweroord/Nieuw-Balinge.)
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 december 2009
De Wekker | 16 Pagina's