Wie de schoen past … (Efeze 6: 15) (Efeze 3)

Vanwaar drie paar? Paulus prijst ons in Efeze 6: 15 de soldatensandalen (de zogenaamde caligae) aan. Dat was bijzonder schoeisel! Voor het oog gewone sandalen, maar wel zo veelzijdig dat we vandaag de dag wel drie paar schoenen nodig hebben om hen enigszins te evenaren.

Voetbalschoenen
Wat zie je als je een paar voetbalschoenen omdraait? Noppen – bestemd om ook op een gladde grasmat niet uit te glijden. Ook de zolen van de caligae waren voorzien van een soort noppen: ijzeren spijkers die stukje uitstaken. Nuttig, want als in de strijd de wapens van de vijand tegen je schild aanbeuken, dan moet je wel overeind blijven! Als je uithaalt om de werpspies weg te slingeren of als de centurio beveelt: “Terugtrekken!” dan kan uitglijden fataal zijn. Daartoe moeten de voeten zó geschoeid zijn, dat ze stevig staan.

Als Paulus zegt: “Hou stand!” (vs. 11, 13), “Stel u op!” (vs. 14), dan klinkt daar al in door, dat je stevig in je schoenen dient te staan. Maar in vers 15 heeft Paulus het expliciet over “de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes”. Je kunt ook vertalen: geschoeid met “bereidheid”. Klaar staan, voorbereid zijn!
En waarop kun je je dan schrap zetten? Wat zijn de noppen waarop we staande kunnen blijven? Het gaat om bereidheid van het evangelie des vredes: Het is nodig met de ‘noppen van het geloof’ in het evangelie des vredes te staan. Daar je vastheid in hebben, nog voor de strijd losbarst. Je zou ook kunnen zeggen: laat het evangelie als noppen onder je schoenen zijn, zodat je daarmee vaststaat in de modder van het leven en in de klappen van de strijd.
Dat betekent dat de vrede met God, die Christus verworven heeft, de onze moet zijn, of moet worden. Dat moet de grond onder onze voeten zijn. De duivel zal proberen ons daarvan af te gooien, ons te laten wankelen. Door aanvallen, twijfel en aanvechting. Stá daarom in het evangelie! Laat Christus uw zekere vrede mogen zijn!
Dat is bereidheid vóór en vastheid ín de strijd.

Soldatenschoenen
Sandalen roepen voor de moderne lezer wellicht een ‘geitenwollensokkensfeer’ op. Maar de caliga was een echte soldatenschoen! Kistjes, zouden wij zeggen. Of zelfs: spijkerlaarzen. Want hadden de caligae ook geen zool met spijkers eronder? Wie de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt, herinnert zich ongetwijfeld nog het geluid dat de Duitse spijkerlaarzen maakten en de dreiging die daarvan uitging. Zó waren de caligae: als wapens aan de voeten van de Romeinse soldaten. Als een cohort ermee door de straat marcheerde, was dat imponerend en intimiderend: Ze zagen er onverbiddelijk uit en wáren dat ook. Als de straat niet leeg was, stampten ze hem leeg.

En nu stuiten we op een vreemde tegenstelling. Waar het soldatenschoeisel een symbool is van geweld, zijn de soldatenschoenen van een christen gemaakt van “het evangelie des vredes”. Dat is hun handelsmerk, hun wapen. Evangelievrede is het geluid dat zij verspreiden. Dat typeert hun leven! Niet gedwongen, maar met “bereidvaardigheid”. Niet oppervlakkig, maar een vrede, ontvangen van en geleerd door Christus. Dat is vrede door recht èn genade. Vrede die soms liefdesoffers vraagt.

Niets is zo’n machtig wapen van satan als onvrede. Geen schoen zit ons van nature zo gegoten als die van de strijd. Hoeveel duizenden heeft de duivel al niet verslagen, juist ook in de kerk, door onvrede en ruzie? Dat levert een slecht getuigenis op, dat schaadt het geestelijk leven en het gebed. Dat brengt verdeeldheid en zonde. Juist daarom is de bereidheid om soldatenschoenen van vrede te dragen nodig om stand te houden.

Sportschoenen
We hebben tegenwoordig winkels vol sportschoenen. Schoenen die veren als je erop loopt. Waar je op kunt rennen zonder vermoeide voeten te krijgen!
Nu was de caliga kunstig gemaakt van leren riemen om de voet en de enkel. En dat leverde een heel comfortabele schoen op! Mede daardoor stond het Romeinse leger bekend om zijn snelle marsen en fitte soldaten. Als een vijand dacht nog weken de tijd te hebben om zich voor te bereiden op de strijd, konden de Romeinse soldaten dan plotseling al voor de deur staan!
Ook in dat opzicht is die sandaal voor ons een voorbeeld: laten onze voeten geschoeid zijn met “de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes”. Paulus neemt hier de taal van Jesaja 52: 7 op: de voeten van de evangelieboodschapper. Zulke voeten moeten niet met tegenzin, maar met bereidheid bekleed zijn; sportschoenen als het ware. Hoe is het met onze bereidvaardigheid het evangelie door te geven?
Drie paar schoenen die nodig zijn. Schoenen die de Heilige Geest geven kan en wil. In iedere maat! Wie de schoen past …

Gespreksvragen
1. Ervaart u dat u vast staat op de ‘noppen’ van het evangelie des vredes? Hoe kan dat bereikt worden?
2. De Romeinse soldaten kregen regelmatig nieuwe sandalen als de noppen versleten waren. Kunnen onze ‘geloofsnoppen’ ook verouderen en/ of vernieuwd worden? 3. Reageer op de volgende stelling: Wie staat op de noppen van het evangelie, staat per definitie ook op de spijkerlaarzen van de vrede!
4. Zijn er personen in de Bijbel waar je de soldatenschoenen van de evangelievrede juist wel, of juist niet, aantreft? Wat waren de gevolgen? 5. Hoe licht, of hoe zwaar, valt het u om het evangelie van de vrede uit te dragen? Wat zijn zaken die onze bereidvaardigheid bevorderen of juist afremmen?

A.G.M. Weststrate
Ds. A.G.M. Weststrate is predikant te Mijdrecht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen