Voorbereiding op het Heilig Avondmaal (Het Heilig Avondmaal 1)

Voorbereiding
Dat hoeft van mij niet, hoor ik soms zeggen. Het hele leven is toch voorbereiding? Het avondmaal hangt echt niet van deze week af.
Een ander zegt: Voorbereiding? Dat is voor Gods kinderen. Ik ben dat niet, dus hoef ik mij niet voor te bereiden ook. Iemand zei tegen mij: ik ben nog niet geroepen.
Weer een ander zegt: ik schrik altijd als ik hoor dat het de volgende week weer voorbereiding is. Hoe moet het als het weer zover is. Ik denk niet dat ik zal kunnen.
Nog weer een andere reactie: waarom wordt er eigenlijk niet elke zondag avondmaal gevierd; dat is toch veel beter? En de voorbereiding dan? Hoeft niet zo nadrukkelijk, we zijn toch kinderen van God? Zo leven er allerlei gedachten over het avondmaal.
Er is avondmaalsmijding en avondmaalsroutine. Ruwweg gesproken: er is enerzijds een vanzelfsprekendheid om aan te gaan en anderzijds een vanzelfsprekendheid om af te blijven.

Zelfbeproeving
Er is al veel over geschreven. Je zou er zeker een meter van de boekenkast mee kunnen vullen. En het is goed om er wat over te lezen, zeker in een week van voorbereiding. Maar wat is het eigenlijke doel van de voorbereiding?
De eerste kerkelijke vergaderingen bepaalden dat er eenvoudige preken gehouden moesten worden, waarin aan de orde moest komen: De beproeving; de verzoening met God en de naaste; vurige gebeden. In de kerkorde is er geen artikel over opgenomen.
In de tijd van Calvijn werd er op de zaterdagavond voor de avondmaalszondag een voorbereidingspreek gehouden waarna tevens belijdenis van het geloof kon worden afgelegd.
Is het wel voorbereiding op het Heilig Avondmaal wel zo nadrukkelijk voorgeschreven in Gods Woord? We denken hier aan wat er staat in 1 Cor. 11: 28: ”Maar de mens beproeve zichzelf en ete alzo van het brood en drinke van de drinkbeker”. We gaan in dit artikel voorbij aan de omgeving waarin de tekst staat. Het gaat om het beproeven van jezelf, waar ook de HC, vr. 81 over spreekt.

Gods Woord
Iemand vraagt: hoe moet ik mij dan beproeven? Het werkwoord dat in het Grieks gebruikt wordt betekent ook: toetsen, keuren. Als je iets gaat toetsen dan heb je daar een toetsingsgraad bij nodig. Mensen moeten wel eens een bloedonderzoek ondergaan. Bij het onderzoek kan men zien of er iets afwijkends is. Het cholesterolgehalte is veel te hoog als het 10 is. Zo moeten we onszelf ook onderzoeken op het bloedgehalte in geestelijke zin.
Wat is daarbij dan de toetsingscode? Je hoort wel eens: maar als die man niet aan het H.A. gaat, wie ben ik dan? Dan gaan we ons met een ander vergelijken, maar dat kan niet. De toets is het Woord van God.

Wat zegt de Heere van uw leven? Denk daarbij aan beproeven, iets proeven. Als iemand vergeten is zout in het eten te doen, dan smaakt het eten erg flauw.
Mag ik u vragen: hoe smaakt het Woord van God u en jou? Ps. 34: “Smaakt en ziet dat de Heere goed is”. Als we in Zijn Woord lezen of in de kerk onder de prediking zijn, dan proeven we soms iets van de Heere.
Als er over het lijden van Christus gesproken wordt dan doet de Heilige Geest ons iets smaken van Zijn bitter lijden om mijn zonde. De dichter zingt ”het goede van Uw huis gesmaakt”. Dan smaakt de zonde niet meer. Als we iets verkeerds gegeten hebben dan moet dat er uit. Zo zit de zonde ons dwars. We bidden dan: ‘k beken o, Heer’, aan U oprecht mijn zonden.
In 2 Cor. 13: 5 staat: ”onderzoek uzelf of u in het geloof bent, of Jezus Christus in u is!” Is er dat levende geloof, die verbinding met Christus?

Persoonlijk
Heb ik Hem echt als mijn Zaligmaker nodig? Als dat niet zo is, dan zijn wij verwerpelijk. We kunnen dan allerlei vragen opwerpen zoals ze hierboven gesteld werden, maar in het echte beproeven leggen we ons voor de Heere neer. Dan is alle vanzelfsprekendheid weg en opmerkingen als: het is toch voor die en die. Nee, dan wordt het een persoonlijke zaak. Al ben ik al 100 keer aangeweest, dan is het nog hard nodig dat we ons beproeven. Al ben ik nog nooit aangeweest, hoe nodig is dan de beproeving. Echt, als we nooit iets proeven van de liefde van Christus, betekent dat wel dat we nog smaak hebben in de zonde. Alleen al die grootste zonde: geen geloof in Christus.

Waar de voorbereiding gaat ontbreken treedt de oppervlakkigheid binnen. Dan gaan we het beeld vertonen van Laodicea. Dan klinkt het woord uit Zefanja ons tegen: ”doorzoek uzelf zeer nauw die met geen lust (verlangen) naar God bevangen wordt!” Wie het leven met God kent en zichzelf enigszins kent, zal geleerd hebben: wat is het nodig dat we voorbereiding houden.
Over het algemeen zal een goede voorbereiding ook een gezegende avondmaalsviering geven.

A.K. Wallet
Ds. A.K. Wallet is emerituspredikant te Schoonrewoerd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen