‘Ik wil in alles Jezus Christus als voorbeeld vasthouden’
Twee toekomstige predikanten aan het woord
Eind juli jl. liet het curatorium van de Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA) acht studenten toe tot de opleiding voor predikant. Twee van deze toekomstige predikanten van de Christelijke Gereformeerde Kerken vertellen over hun roeping en hun verwachtingen. “God moet het zeggen, als ik maar dienstbaar kan zijn voor Hem en de naaste.”
Sander Griffioen
Sommigen weten al van jongs af aan dat ze dominee willen worden. Bij Sander Griffioen (39), getrouwd en vader van vier zoons, was dit heel anders. Als voormalig eigenaar van een installatiebedrijf had hij nooit durven denken dat hij ooit in zijn leven dominee zou worden. Maar in 2005 vond er een radicale omkeer in zijn leven plaats. “Ik was lid van een kerk, maar besteedde niet veel tijd aan God. Tijdens een Alphacursus kwam de Heere in mijn leven. Ik ervoer hoe het was om als zondig mens gered te zijn. Er kwam toen een groot verlangen in mijn hart om dit aan iedereen bekend te maken.”
Overtuigd
“De Heere heeft alles wonderlijk geleid. Ik heb mij aangemeld voor de vooropleiding klassieke talen. Het behalen hiervan hebben mijn vrouw en ik als een bevestiging ervaren. Mijn vrouw steunt mij enorm in mijn roeping, ze is ervan overtuigd dat die roeping er is. We wisten beiden dat het niet makkelijk voor ons zou worden. We moeten een aantal jaren financieel op de kleintjes letten, maar de Heere zorgt en dan kunnen we het samen aan. Na het halen van het admissie-examen ervaren we ook sterk dat de kerken achter ons staan.”
Over drie jaar mag broeder Griffioen beroepbaar worden gesteld. “Het mooiste aan het ambt van dominee vind ik het pastoraat. Het gesprek met mensen, het thuiskomen bij mensen en een rol spelen in hun leven. Het is ook heel dankbaar werk. Ik wil graag iets betekenen voor iemand die het zo hard nodig heeft.”
“Wat ik erg spannend vind, is de toekomst van de kerk. Soms houd ik mijn hart vast hoe het zal gaan met onze kerken; zal er groei zijn of juist niet? Je kunt er zo weinig tegen doen. Het moderniseren van de liturgie levert nog geen volle kerken op. Ik geloof dat het aankomt op het getrouw verkondigen van Gods Woord. We mogen gelukkig weten dat God de kerk vasthoudt en de kerk nooit zal verdwijnen. Ik vind het missionair elan, het hebben van medelijden met een verloren wereld erg belangrijk, evenals de ernst en het ontzag voor de heiligheid van onze heilige God. Ik wil in alles Jezus Christus als voorbeeld vasthouden, dat heeft voor mij ontzettend veel waarde.”
Vrienden
Niemand weet wat de toekomst brengt, maar Sander Griffioen heeft als aanstaand predikant wel een verlangen voor de toekomst. “We gaan op de TUA als vrienden met elkaar om, maar ik ben bang dat we elkaar straks uit het oog verliezen. Iedereen gaat zijn eigen richting uit in onze kerken. Ik wens dat we elkaar in de toekomst blijven zoeken en vasthouden, en zie het als een persoonlijke opdracht hiernaar te streven. We zijn samen de CGK en samen lid van het lichaam van Christus.
We laten het aan de Heere over hoe Hij ons leven verder leidt. Daar hebben we de Heilige Geest voor nodig. Je moet Zijn stem leren verstaan en dat is soms best moeilijk. Het gaat stroef als je niet goed bent afgestemd op Zijn stem, maar door de omgang met het Woord van God worden we gevuld en krijgen we weer richting.”
Jorne den Boer
Hij studeerde een half jaar sociale geografie in Amsterdam, maar stapte over op de studie theologie aan de TUA. God heeft de 22-jarige Jorne den Boer op een bijzondere manier geroepen.
“Ik heb lange tijd geworsteld met het zinnetje ‘nedergedaald ter helle’ uit de geloofsbelijdenis. Hoe kan dit Bijbels gefundeerd worden? Ik heb Psalm 86 gebeden en God liet mij door middel van het dertiende vers de betekenis zien. Als ik die tekst persoonlijk vertaal, dan zegt dat voor mij dat ik door zonde in een ‘graf’ heb gelegen. Door Gods verzoenend werk ben ik eruit getrokken. Daarom was het nodig dat Jezus moest nederdalen ter helle, en dat moet de wereld weten. Ik wil dit graag verkondigen.
Voor mij is het nederdalen ter helle geen neerdalen naar een plek met vuur, het stereotype beeld van de hel, maar naar deze aarde, naar zijn lijden en sterven. Ik kan het eigenlijk niet onder woorden brengen. Het is zo bijzonder dat God mij riep. Het gegeven dat God mensen roept en wil gebruiken is mooi en daar ben ik ontzettend dankbaar voor.”
Predikantsvrouw
“Ik word ontzettend gesteund door mijn omgeving. Mijn ouders steunen mij financieel en in hun gebeden. Ik ben heel blij met mijn ouders. Mijn verloofde is ook een grote steun, maar anders dan mijn ouders. Ze overhoort mij soms en we bidden en lezen samen. Ze is bij het hele proces betrokken, het is een groeiproces van ons samen, juist ook door het admissie-examen. Ze zal predikantsvrouw worden. Dat is eigenlijk ook een soort beroep, wat echter niet betekent dat het gelijk haar beroep wordt.”
De toekomst van de kerk wordt vaak niet rooskleurig geschetst, toch ziet Jorne de toekomst positief. “Secularisatie is een probleem, maar er worden kinderen en volwassenen gedoopt en jongeren doen belijdenis. Gods Geest werkt in Zijn kerk. Ik wil mensen winnen voor Jezus Christus en dat is een uitdaging. Dan is het belangrijk dat predikanten zuiver het Woord van God verkondigen en mensen in liefde blijven ontmoeten. Dit kost moeite, maar het is belangrijk dat mensen in deze maatschappij de geestelijke wapenuitrusting dragen.”
“Ik wil ook graag dat er kerkelijke eenheid komt, om te beginnen in de Christelijke Gereformeerde Kerken. We moeten elkaar de ruimte gunnen, door kanselruil, door met elkaar in gesprek te gaan en naar elkaar te luisteren tijdens synodes en classisvergaderingen. Eenheid is niet onmogelijk, het betekent namelijk niet dat overal alles hetzelfde moet gaan. Er moet eenheid zijn en gevonden worden in Schrift en belijdenis. We moeten openstaan voor opbouwende kritiek die gefundeerd is in het Woord en in de belijdenisgeschriften. Dit zijn enkele idealen waaraan ik wil werken.”
Bevestiging
Ik wist dat door mijn roeping veel dingen zouden veranderen. Maar het was zo duidelijk dat ik er niet aan twijfelde dat ik Gods weg moest volgen. De Heilige Geest heeft dat gewerkt, Hij gaf mij kracht en geloof. Ik hoef het niet in eigen kracht te doen, maar in Zijn kracht. Ik kreeg telkens van de Heere een bevestiging over de ingeslagen weg door preken, Bijbelteksten en liederen. Hij maakte duidelijk dat Hij mij nooit los zal laten. Gods weg is via Amsterdam gegaan. God weet ook waar het naar toe gaat. God moet het zeggen, als ik maar dienstbaar kan zijn voor Hem en de naaste.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 augustus 2011
De Wekker | 16 Pagina's