‘Het is heerlijk om je nu op één taak te kunnen richten’

Toen hij wist dat hij predikant wilde worden, had hij een gesprek met zijn vader, vertelt ds. Versluis. “Dat is een gesprek dat ik nooit meer vergeet. Het was een open en fijn gesprek tussen vader en zoon; een pastoraal gesprek.”

Rond zijn zeventiende werd het ds. Versluis steeds duidelijker dat God hem riep tot het ambt van predikant. “Ik zat in het vijfde jaar van het vwo en had onder meer klassieke talen gekozen, maar ook wiskunde en economie. Ik overwoog econometrie te gaan studeren, totdat de roeping tot het predikantschap steeds duidelijker vorm kreeg. Toen kwam de TUA in Apeldoorn in beeld.”
Ds. Versluis ging naar de TUA, werd in 1997 toegelaten tot de predikantsopleiding en in 2004 beroepbaar gesteld in de Christelijke Gereformeerde Kerken.

Beroep
Op 20 juni jl. promoveerde ds. Versluis aan de TUA op de dissertatie ‘Geen verbond, geen genade’, over het gebod van God in Deuteronomium 7 om de zeven Kanaänitische volken uit te roeien. Nee, dat hij op zijn 33e al de doctorsbul zou mogen ontvangen, was niet iets waar hij bewust naar gestreefd heeft, zegt hij desgevraagd. Integendeel, had hij na zijn beroepbaarstelling in 2004 direct een beroep uit de kerken gekregen, dan was dit hoogstwaarschijnlijk niet gebeurd.
Hij stelt zich kwetsbaar op als we doorpraten over de anderhalf jaar dat hij moest wachten op een beroep. “Het was moeilijk, het maakt je ook onzeker. Doe ik iets verkeerd, en wat dan? Je zit een periode werkloos thuis, terwijl je zo graag een plek wilt krijgen in een gemeente. Af en toe stond ik wel op tweetal, dus er gebeurde wel iets, maar er kwam geen beroep uit. Dat komt je zelfvertrouwen niet ten goede. Tegelijk mogen we achteraf zeggen dat de Heere het ons nooit aan iets heeft laten ontbreken en dat het ook een vormende tijd is geweest.”

In die tijd kwam er een aio­plek (aio staat voor ‘assistent in opleiding’) vrij aan de TUA. Versluis kreeg deze plek en na enkele maanden een beroep voor een parttime predikantsfunctie in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Nieuw­-Balinge. “Zo kon ik het predikantsschap combineren met het schrijven van mijn dissertatie.”

“Als ik terugkijk, kan ik zeggen dat de Heere mij op een manier die ik zelf niet bedacht had bracht bij het punt waar we nu staan. Net gepromoveerd, niet meer verbonden aan de TUA en sinds kort voltijds predikant van de gemeente in Ouderkerk aan de Amstel. Zo zien we dat God ons leven leidt, hoe Hij het wil.”

Genieten
In mei jl. deed hij intrede in Ouderkerk. Als ds. Versluis over zijn nieuwe gemeente praat, proef je bijna zijn 'geestdrift' om deze gemeente te dienen. “Het is heerlijk om je nu helemaal op één taak te kunnen richten. Je hebt er de tijd voor om de gemeente te leren kennen en je in te werken. We zijn hier heel hartelijk en goed ontvangen. Ja, we genieten daar best van, kan ik zeggen.”
Hij vervolgt: “Of de TUA weer eens in het vizier komt, weet ik niet. Ik zie het als een mooi iets dat ik gepromoveerd ben, dat brengt ook bepaalde verantwoordelijkheden met zich mee, zoals het schrijven van publicaties. Maar op dit moment ligt mijn eerste roeping in Ouderkerk, daar wil ik mij dan ook graag ten volle voor inzetten.”

Met zijn vrouw Melinda en hun drie kinderen Lydia, Pieter en Debora is hij in de pastorie naast het kerkgebouw komen wonen. In september verwacht het gezin Versluis een vierde kindje. “Onze kinderen waren ook er bij, tijdens de promotieplechtigheid. De oudsten hadden we uitgelegd dat papa bezig was met een boek en dat dit nu af was. Daarom gingen we met elkaar naar Apeldoorn.”
Als predikant aanwezig zijn in je gezin en betrokken zijn op vrouw en kinderen, vindt ds. Versluis erg belangrijk. “Ik ben druk, en dat is iedere predikant. Het gevaar kan zijn dat je veel met anderen in gesprek bent en pastoraal betrokken bij allerlei situaties, maar je gezin te weinig aandacht krijgt. Onze kinderen zijn nog jong, maar als ze ouder worden is het des te belangrijker dat je er als vader voor hen bent en met hen spreekt.”

Hij groeide zelf op in een gezin waar veel gepraat werd, ook heel regelmatig over – zoals ds. Versluis het noemt – ‘geestelijke zaken’. “Zowel mijn grootouders als mijn eigen ouders spraken met ons over het leven met de Heere. Ze lieten ons zien dat het nodig is persoonlijk de Heere te kennen en dat daarvoor je hart moet veranderen. Maar ook gaven ze door dat wie Hem oprecht zoeken Hem zeker zullen vinden.”

Tot zijn veertiende kerkte hij met zijn familie in de Christelijke Gereformeerde Kerk van Meerkerk, daarna verhuisde het gezin naar Leerdam en werd daar christelijk-­gereformeerd. Versluis: “Ik ben opgegroeid in wat je zou kunnen noemen twee ‘behoudende’ gemeenten binnen ons kerkverband. Ik heb de kerken als geheel lief, maar voel mij nog steeds thuis bij de prediking, liturgie maar vooral het geestelijk klimaat waarin ik ben opgegroeid.”

Vader
Ds. Versluis is de oudste zoon van Piet Versluis, voormalig jeugdwerkadviseur van het Landelijk Contact Jeugdverenigingen (LCJ) van de Christelijke Gereformeerde Kerken. In de zomer van 2000 raakte broeder Versluis vermist tijdens een bergwandeling in Oostenrijk, en is nooit meer terug gevonden. Aan het eind van ons gesprek komt het verlies van zijn vader ter sprake. Het heeft hem ‘erg beïnvloed’, vertelt ds. Versluis en zijn leven ‘gestempeld’. “Het heeft mij misschien wel voorzichtiger gemaakt om met ‘goedkope’ antwoorden op vragen te komen, in allerlei opzicht. Vragen kunnen namelijk onbeantwoord blijven, ook de vraag naar het waarom van iets.”
Dan: “Ik ben er des te dankbaarder voor dat ik onder meer over mijn roeping tot het predikantschap zo intens met mijn vader heb kunnen spreken. Hij is er nu niet meer, heeft het niet kunnen meemaken, maar voor mij zal zijn betrokkenheid daarbij altijd heel waardevol blijven.”

Ds. Arie Versluis promoveerde onlangs aan de Theologische Universiteit van Apeldoorn op het gebod om zeven Kanaänitische volken uit te roeien (Deuteronium 7). Dr. Versluis, die naast theologie ook Semitische talen studeerde in Leiden, werkte vanaf 2005 aan zijn promotieonderzoek. In  de twee komende nummers van De Wekker zal hij D.V. in de rubriek ‘Woordwerk’ ingaan op de inhoud ervan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen