Bergen verzetten door gebed

Bidden stelt tot grote dingen in staat. Wat je ook maar vraagt in het gebed, je zult het ontvangen … Als dat geen aansporing is om biddag voor gewas en arbeid te houden! Elk werk wordt kennelijk een kleinigheid. Je hoeft nergens meer tegenop te zien. Tegenvallende oogsten uitgesloten. We zijn geneigd om gauw te zeggen: zo letterlijk zal het niet zijn bedoeld. Maar het zal toch niet de bedoeling zijn dat we het gaan afzwakken? De woorden van Jezus liegen er niet om!

Als u geloof had
In Mattheüs 17 zei de Here al: Als ons geloof zo klein was als een mosterdzaadje, zouden we bergen kunnen verplaatsen. Maar wanneer je al zoveel gebeden hebt, en de bergen van moeite en zorg blijven even hoog of worden zelfs hoger? Nog meer bidden, nog beter geloven? Wie twijfelt nooit? Jezus leert ons om niet meer van ons gebed, maar meer van Hem te verwachten. Hij bestrijdt de dubbelhartigheid: een houding waarin we zeggen te geloven maar het tegelijk van de wereld of van onszelf verwachten. God is dan slechts onderdeel, maar niet de Bron en Gids in heel ons leven. Jezus leert ons de houding van de tollenaar: wees mij genadig – U heb ik nodig in alles! Daar zoeken we niet ons eigen belang, maar allereerst Gods Koninkrijk, Zijn gerechtigheid en Zijn eer. Dat gebed zegent Hij.

De vijgenboom
De discipelen zijn er verwonderd over dat Jezus een vijgenboom ineens liet verdorren. Hoe kon dat? Wat wilde Hij hiermee zeggen? Het was niet zomaar ergernis, zoals wij bij wijze van spreken tegen een paaltje schoppen waar we ons aan stoten - terwijl we weten dat de oorzaak bij onszelf ligt. Bij Jezus was het anders. De vijgenboom was een symbool voor Israël. De boom die Jezus zag was bovendien een bijzonder exemplaar. In april al vol in blad, een zeldzaamheid. Maar wat je zou verwachten, was er niet: geen vrucht, geen overjarige of vroege vijgen. Jezus vervloekt de boom, die meteen verdort en nooit meer vrucht zal dragen. Er is een verband met Jeremia 7 en 8. In Jer. 8 lezen we: de godsdienst van Israël is geworden als een vijgenboom zonder vrucht. In Jer. 7 wordt de tempel een rovershol genoemd. Dit verband komen we ook tegen in Matth. 21. Jezus heeft gezien hoe de tempel geworden is tot een rovershol. Handelaren en geldwisselaars vulden Gods huis. Die geestelijke leegte en vruchteloosheid zag Hij terug in de vijgenboom. Daarop lettend, is er alle reden tot verwondering: Jezus vervloekte de boom zonder vrucht, maar de tempel werd in zijn genade nog gespaard! Niet de tempel werd vervloekt, maar een boom in het veld. Straks zou Hij Zelf de vloek gaan dragen. Het mag ook ons wel tot verwondering brengen, en op de knieën. Genoeg vruchteloosheid bij ons – maar de vloek was op Hem! Een wonder is het, hoe we door Hem vruchten mogen dragen. Niet waar we denken: wij hebben het en kunnen het. Maar waar we hebben leren bidden: wees mij zondaar genadig – ik mis alles en U heb ik nodig! – daar is al de eerste vrucht van de nederigheid en zachtmoedigheid. Daar is Zijn zegen.

Zelfs deze berg
Zelfs deze berg zul je kunnen verplaatsen, zegt Jezus. Hij stelt het scherp. Voor wie zo met de Here leeft, kan niets in de weg staan, niets zal ons van Zijn liefde kunnen scheiden. De Here Jezus ziet vooral de bergen van vijandschap om Hem heen. Ze zullen Hem er niet van weerhouden om alles te volbrengen wat de Vader Hem opgedragen heeft. Hij weet ook welke vijandschap de discipelen zal staan te wachten. Maar Hij belooft: Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld.

Zijn Geest geeft ze de kracht om te getuigen en te blijven getuigen ook door lijden en vervolging heen. Zo doet Hij ons bergen verzetten. Bergen worden vlak en zeeën droog. Niet door de grootheid van ons geloof. Wel door de Here die alles wil zijn in ons leven. Wat bij ons onmogelijk is, is mogelijk bij Hem. Hij belooft ons geen succes in alle werkzaamheden, maar wel Zijn zegen. Laat ons gebed zijn: Here, wees mij genadig, neem weg van mij dat dubbele hart, en schenk mij een hart dat U in alles zal zoeken, liefhebben en eren. Van Hem mogen we veel verwachten. Wat Hij geeft? Het zal een wonder zijn in onze ogen.

J. van der Wal
Ds. J. van der Wal is predikant te Baarn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen