Terebinten van gerechtigheid

In Jesaja 61 belooft God aan Israëlieten dat Hij hen zo zal zegenen dat ze door de omgeving gezien zullen worden als terebinten (eiken) van gerechtigheid. De belofte vormt een groot contrast met de werkelijkheid waarin de mensen leven tot wie de profeet zich richt. Nog maar net teruggekeerd uit de ballingschap zien zij zich geconfronteerd met de aanblik van hun totaal verwoeste steden. Verslagen staan ze erbij.
Tegen hen zegt de profeet namens God: Jullie zullen zo opbloeien dat iedereen zich zal verwonderen en bij zichzelf zal denken, dit moet wel Gods werk zijn ... Vandaar ook dat zij terebinten van gerechtigheid genoemd worden, want gerechtigheid is dé karaktereigenschap van God in de Bijbel.
De profeet verbindt de vervulling van de belofte met de komst van de Gezalfde (Messias). Als Hij komt, zal Hij dit plan van God uitvoeren. Want daartoe zendt God Hem. En daartoe geeft God Hem ook Zijn Geest. Jesaja vermeldt de missie van de Messias: goed nieuws brengen aan armen, verslagen harten hoop bieden, gevangenen vrijzetten en gebondenen bevrijden. In de messiaanse tijd zullen verslagen mensen vernieuwd worden tot terebinten van gerechtigheid.
Dit zijn mooie woorden. Het zijn ook krachtige woorden. Deze woorden voedden de hoop die Israël staande hield door de ballingschap heen. De werkwoorden van verlossing en bevrijding weigeren om onderdrukking te accepteren als een onvermijdelijk gegeven.

Vele eeuwen later las Jezus Jesaja 61 in de synagoge en zei: “Vandaag hebben jullie dit Schriftwoord in vervulling horen gaan…”
Jezus identificeert zich met de Gezalfde. Hij is de Messias. Hij brengt niet alleen het goede nieuws, Hij is Zelf het goede nieuws. In Hem wordt alles werkelijkheid waar Jesaja over sprak. Het genadejaar van de HEERE is begonnen met Zijn komst naar deze wereld. Als een invasie van vreugde en hoop, licht in de duisternis. En de missie van de Messias is de missie van de kerk. Immers ‘zoals de Vader mij heeft gezonden, zo zend Ik jullie’ zei Jezus in Johannes 20: 21. De metafoor van de terebint laat iets oplichten van de manier waarop de kerk, delend in de roeping van Israël, zout en licht in de wereld is. Deze metafoor brengt ons op het spoor van belangrijke dimensies in de betekenis van gerechtigheid.

Presentie
Terebinten staan in de woestijn. Juist daar maken zij verschil. De missie van de kerk begint met presentie in de woestijn-werkelijkheid van deze wereld. Volgens dr. Samuel Wells is deze presentie, ‘being with’, de grondhouding van het koninkrijk. Presentie is hierbij een sleutelwoord evenals standvastigheid. Bomen lopen niet weg maar staan midden in de modder. Wanneer de kerk een terebint van gerechtigheid is, zal zij met beide benen in de wereld staan en daar waar zij zich bevindt verschil maken. Maar dit verschil maakt zij niet allereerst door wat zij doet, maar door wie zij is. Jezus zei niet tegen zijn leerlingen: jullie moeten zout en licht zijn, Hij zei: Jullie zijn zout en licht. Oftewel laat je identiteit in Mij de bron zijn van al je activiteiten. Inzet voor gerechtigheid begint bij presentie voor God. Het begint met een persoonlijke overgave aan Hem en een antwoord op zijn roepstem: ‘Hier ben ik, zend mij! ’Het zijn-bij-Hem wordt zichtbaar in de zending-door-Hem en uit zich in het zijn-bij-mensen en oprechte aandacht voor hen.
Telkens weer lezen we van Jezus dat Hij met innerlijke ontferming werd bewogen. De nood van mensen komt bij Hem binnen, raakt Hem zo diep dat Hij er alles voor over heeft om hen te helpen. En wie zijn ontferming heeft ervaren en door Hem liefdevol werd aangeraakt, zal zelf ook voor anderen een schuilplaats willen zijn. Een veilige plaats in de woestijn, een luisterend oor, een helpende hand.

Diepe wortels
Om stand te kunnen houden in de woestijn zijn diepe wortels nodig. Terebinten van gerechtigheid ontlenen hun kracht aan het woord van God. De belofte van Psalm 1 is immers dat wie zijn vreugde vindt in het woord van God en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht, zal zijn als een boom, geplant aan stromend water, zelfs al staat hij midden in de woestijn. Op tijd zal hij vrucht dragen. Zijn bladeren zullen niet verdorren en alles wat hij doet zal tot bloei komen. De belofte van groei ligt opgesloten in de metafoor van de boom. Boomwortels kunnen de sterkste rots splijten. De stille onstuitbare groeikracht is een belofte van het koninkrijk!

De weg van een boom …
De paradox is dat wij niet onszelf tot terebinten kunnen transformeren, want bomen worden geboren door te sterven. De grootste bomen zijn ooit voortgekomen uit een zaadje dat in de aarde viel en stierf, maar ontkiemde en nieuw leven liet ontspruiten. Zo was de weg van de Messias. Als een zaadje is Hij in de aarde gestorven maar toen Hij opstond uit de dood is het goede nieuws van Zijn opstanding door de kracht van de Geest deze wereld ingegaan. Zoals de zaden van een boom worden meegenomen door de wind die waait waarheen hij wil. En overal waar mensen in Zijn naam gingen geloven, werden ze opnieuw geboren, opgestaan tot een nieuw leven. Men zal hen noemen ‘Terebinten van Gerechtigheid, een planting door de HEERE, om Hem te verheerlijken’. Gods glorie wordt in hen zichtbaar. Zoals een terebint in de woestijn opvalt en verschil maakt, zo is een ieder die uit de Geest geboren is. Allen die hen zien zullen erkennen dat zij een nageslacht zijn dat de HEERE heeft gezegend. Hopelijk werkt hun levensstijl aanstekelijk voor anderen. De Heere Jezus zegt: Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken (Matteüs 5: 16).

Tanno Verboom
Ds. T. Verboom is PKN-predikant te Gouda (GB)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen