Van Aalsmeer tot Zutphen … Gemeentes in beeld

Mooi is het om mensen enthousiast over hun ervaringen te horen vertellen. Soms ervaar je ook het verschil in oosten en westen van het land. Ooit kreeg ik als antwoord op mijn vraag naar de ervaring van een broeder met zijn gemeente: “Goed!” Op zich is dat natuurlijk fijn, maar dat geeft niet echt een beeld …Aan de andere kant waren er CGK’ers die zoveel vertelden, dat alleen al met hun verhaal een artikel te vullen zou zijn.

En die ‘vleugels’ van onze kerken, daar krijgen de trouwe lezers een aardig beeld van. Waar in de ene gemeente een kerkenraadslid grote zorgen uit om de koers van onze kerken en aangeeft dankbaar te zijn met ‘Bewaar het Pand’, vertelt een ander juist blij te zijn met de intensieve samenwerking met de NGK.

Elke keer is het een verrassing welke mensen door een scriba worden uitgekozen met wie ik een gesprek kan hebben over de gemeente. Scriba’s krijgen hierover tips, maar die zijn slechts om ze op ideeën te brengen. In leeftijd variëren de leden van een jongere van een jaar of zestien die in een muziekgroep meespeelt, tot een kwieke baas van bijna honderd. Overigens zijn die scriba’s ook een verhaal apart: de ene keer een vrouw, die alleen uitvoerend is en geen deel uitmaakt van de kerkenraad, dan weer iemand die aangeeft eigenlijk ‘secretaris’ te zijn, evenmin kerkenraadslid, maar in veel gevallen toch wel een ‘kerkenraadslid dat secretariële werkzaamheden verricht’.

Rol scriba
Voordat gemeenteleden aan het woord komen over hun gemeente, is er werk voor de scriba, maar na afloop ook. Het is wel belangrijk dat het klopt wat er staat en soms ook hoe je het communiceert. Dat werk is erg belangrijk, want niet altijd is wat waarheid is ook geschikt voor publicatie….
Zo was me ooit verteld dat een gemeente binnen een halfjaar over zou gaan naar de Herziene Statenvertaling, maar die gemeente was daarvan nog niet op de hoogte. Dit mocht dus niet via De Wekker bij hen terechtkomen. Dat het maar goed was dat dit werd gecorrigeerd bleek later: ik bezocht er na ongeveer een jaar een dienst en wat was het geval? De aangekondigde overgang naar de HSV had (nog steeds?) niet plaatsgevonden.
Verder bleek een van de gemeentes ergens in de Biblebelt als een soort vluchthaven te fungeren. De omgeving was zeer kerkelijk, maar aan persoonlijk geloof bleek het vaak te ontbreken. Toch mocht dit niet op deze manier in De Wekker komen, want ‘stel dat mensen uit die kerken dit lezen, dan ervaren zij dat misschien als kwetsend. Je weet maar nooit.’
Of een zuster die olijk had aangekondigd, dat ze de mannenbroeders wel aankon, maar dat zwart-op-wit bij nader inzien toch iets te plat vond staan.

Warmte en gastvrijheid
Veel gemeenten worden gekenmerkt door hun gastvrije houding en hun onderlinge band. Die band blijkt veelal als er moeilijkheden zijn. Massa’s kaarten krijgen en koken voor elkaar zijn daarvan voorbeelden. Maar die band blijkt ook uit de doordeweekse contacten, het elkaar ook dan opzoeken, al of niet via een vereniging.
Het gaat echter meestal gelukkig niet alleen om onderlinge verbondenheid. De meeste gemeenten proberen duidelijk aanwezig te zijn in hun wijk of dorp. Door activiteiten, door contacten met andere kerken, door evangelisatiewerk en soms door hun kerkgebouw voor de wijk open te stellen.

Jongeren
Sommige gemeenten zijn zeer kinderrijk of hebben in ieder geval een heel lage gemiddelde leeftijd. Wat te denken van een zin als: “Bijna de helft van de leden is 25 jaar of jonger. Er zijn negen catechisatiegroepen en meerdere verenigingen en Bijbelkringen.”
Veel wordt er overal gedaan voor de jongeren, in veel gevallen komen ouderen er heel wat bekaaider vanaf, maar wellicht dat dit in de loop der jaren gaat wijzigen … Aan de andere kant. Ouderen tellen blijkbaar wel degelijk mee, anders zouden scriba’s niet met regelmaat hun namen noemen als leden die een beeld kunnen geven van een gemeente.

Inmiddels hebben we enkele tientallen gemeenten in beeld gebracht. Terugblikken op 125 jaar CGK was een mooie gelegenheid om in deze rubriek ook even ‘terug’ te blikken en wel op de bijzondere gevarieerdheid van onze kerken, die allemaal deel uitmaken van dat ene kerkverband.

Tanneke Diepenbroek is één van de freelancemedewerkers van De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen