Eén preek per week

Tijdens de laatste predikantenconferentie ging het onder andere over hoe predikanten hun werk persoonlijk ervaren. Daarbij kwam ook de prediking ter sprake. In de discussie bleek dat het voor velen zwaar is om elke week twee preken te maken. Daarbij heb ook ik mijn verhaal verteld. Een gevolg was dat mij is gevraagd om voor De Wekker een weergave van mijn inbreng te schrijven.

Preken vond ik van meet af een mooi en tegelijk moeilijk werk. Had je de ene preek klaar, dan was de nodige tijd voor de tweede al bijna op en de energie ook. Ik verzuchtte weleens: zou ik mijn emeritaat wel bereiken? Dat laatste is gelukkig gelukt. Maar dat heeft ook met het volgende te maken.

Het is nu dertien jaar geleden. Ik had een gesprek met een ouderling over de werkdruk. Ook had ik het preekrooster in het plaatselijke GKV-kerkblad bekeken. Op dat rooster zag ik de naam van de eigen dominee telkens maar één keer per zondag staan. Een en ander leidde tot een gesprek met de kerkenraad en afspraken over het ruilen. Ik hoefde voortaan slechts één preek per week te maken, behalve voor avondmaalszondagen en in bijzondere omstandigheden.

Ik regelde de ruilingen zelf. Dit betekende zo’n 35 ruilingen per jaar in het kader van deze ‘ruilregeling’. Uit de goede respons van de collega’s tijdens de conferentie maak ik op dat zij, wat betreft de preekdruk, in een vergelijkbare situatie verkeren als ik.

Het ruilproject leverde veel op: de spanning verminderde. Ik kreeg meer tijd voor de preek. Ook was er de tijdwinst voor andere werkzaamheden. De gemeente maakte kennis met de verkondiging door andere predikanten, hetgeen de afwisseling ten goede kwam.

Er waren ook nadelen: de catechismusprediking kon niet meer elke zondagmiddag plaatsvinden; ook zag ik mijn eigen gemeente maar in één dienst per zondag. Maar deze dingen wogen niet op tegen de voordelen, bovendien konden ze vaak op een of andere wijze worden ondervangen. Ik heb de veranderde aanpak echt als een win-winsituatie ervaren. Ik durf te zeggen dat de nieuwe situatie mijn hele beleving van het predikantschap ten positieve heeft doen kantelen. En ik ben er de Here heel dankbaar voor!

Ten slotte zou ik er bij kerkenraden voor willen pleiten om over de werkdruk – en dus ook over de preekdruk – met hun predikant in gesprek te gaan. Het kan onder de zegen van de Here tot veel goeds leiden voor de gemeente en de predikant!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen