Oorlog en vrede

Die christenen zijn de niet-geregistreerde baptisten. Zij houden, met name door de Sovjettijd, afstand tot de overheid en tot de politiek. Ze zijn uit overtuiging pacifist. Een gedoopt christen zal dus geen dienstdoen in het leger. De gemeenten zijn verspreid over heel de voormalige Sovjet-Unie. Dat betekent dat ze aan beide zijden van het front te vinden zijn.

Als kerken ondersteunen we het zendingswerk van deze christenen in het hoge noorden van Siberië, het schiereiland Tajmyr. Dat doen deputaten zending in samenwerking met stichting Friedensstimme. De kern van ons werk daar is om evangelisten en hun gezinnen te ondersteunen, zodat het zendingswerk doorgaat. Denk dan aan Bijbels, lectuur, vervoersmiddelen en natuurlijk ook het levensonderhoud. En aangezien we dus contacten hebben met Rusland, heeft dat ook gevolgen voor ons werk. We krijgen met enige regelmaat tijdens presentaties vragen over de oorlog in Oekraïne en hoe wij ons daartoe verhouden, en ook op welke manier die invloed heeft op de christenen daar.

Oorlog Oekraïne

Doordat begin 2022 de oorlog uitbrak tussen Rusland en Oekraïne zijn onze zendingsdeputaten de afgelopen jaren niet meer in Tajmyr geweest om de evangelisten toe te rusten en om het zendingswerk te bezoeken. Daarom is begin dit jaar uitgeweken naar Turkije voor een zendingsconferentie waar de evangelisten uit Tajmyr aanwezig waren, samen met enkele zendingsdeputaten en vertegenwoordigers van stichting Friedensstimme. We zijn heel dankbaar dat dat mogelijk was.

In de contacten met hen hebben we het niet echt over de oorlog. Zij leven op grote afstand van het front. Tegelijk heeft de oorlog wel gevolgen voor hen. Niet alleen in de reisbeperkingen naar Europa, maar ook in het feit dat van sommige christenen (ongelovige) kinderen worden opgeroepen voor de dienstplicht. Daarmee trekt de oorlog zijn sporen in gezinnen en gemeenten.

Er is nog een praktisch gevolg van de oorlog waar ze mee te maken hebben. En dat betreft het feit dat veel evangelisten in Rusland een Oekraïens paspoort hebben. Ook de hoofdevangelist van Tajmyr, broeder Oleg Ljoebitsj, is Oekraïens, net als zijn vrouw. Hij is geboren in De Krim. Toen hij recent bij een evangelisatieactie het Woord verkondigde, kreeg hij klappen omdat hij een Oekraïens accent heeft. Dat is een gevolg van het nationalisme dat overal in Rusland de kop opsteekt.

Conferentie Oekraïne

Het nationalisme steekt eveneens de kop op in Oekraïne, zelfs soms onder christenen daar. Jaarlijks is er voor alle evangelisten van de broederschap van de niet-geregistreerde baptisten een evangelistenconferentie in Tula, enkele uren zuidelijk van Moskou. Die werd ook altijd bezocht door de evangelisten uit Oekraïne. Doordat de grens dicht is en de oorlog voortduurt, is dat nu niet mogelijk. Daarom is er de laatste jaren naast de evangelistenconferentie in Tula ook een in Oekraïne.

In Oekraïne werkte Friedensstimme vanouds niet. Directeur Geert-Jan Noorman zei daarover in een interview: ‘Daar vlogen we overheen. In dit dichtbevolkte land konden kerken zichzelf goed redden. Wij richtten ons de laatste jaren op zo’n 120 evangelisten en hun gezinnen, die in het noorden en oosten van Rusland, vaak in dunbevolkte gebieden, de blijde Boodschap brengen.’ Maar omdat de gemeenten daar bij dezelfde broederschap horen, bezoekt het bestuur van Friedensstimme ook die conferentie. Tijdens de laatste editie gingen er, tot verdriet van velen, bij jongere broeders stemmen op om voortaan niet meer in het Russisch te spreken, maar in het Oekraïens. Zo dreigt de oorlog zelfs tussen de christenen een wig te drijven. Wat is dat verdrietig! Niet alleen omdat het een oorlog is tussen broedervolken, maar omdat het Koningschap van Christus voor hen die Zijn broeders zijn toch alles in een ander licht zet.

Gebeden

De christenen van de broederschap in Rusland en Oekraïne willen niets met de oorlog van doen hebben. Zij bidden om vrede. De gemeenten in Oekraïne doen heel veel voor vluchtelingen van het front. Zij laten Christus zien en horen in woord en daad. Er is in de broederschap eenheid en daar verlangt men sterk naar, zodat het de verkondiging van het Evangelie niet schaadt en ook de politiek niet op de een of andere manier de kerk binnenkomt. Wij als kerken bidden met hen mee. We bidden dat God Zijn Koninkrijk bouwt en Zijn Naam verheerlijkt. Moge Hij daartoe het zendingswerk in Tajmyr, in Rusland en Oekraïne zegenen, en ons deputaatschap zending wijsheid, liefde en middelen geven om dat werk te blijven ondersteunen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen