‘De prediker wordt uitgedaagd om zijn preekstijl te beproeven’
In zijn jongste boek levert Kees van Ekris meer dan een methode om een goede preek te schrijven. Hij neemt je mee in de aanvechting tijdens het preekproces die het leven tussen tijdgenoten met zich meebrengt.
De meeste tijdgenoten hebben geen kerkelijke context (meer) en daarom vraagt Van Ekris naar ‘missionaire intelligentie’ bij de prediker. Daarmee bedoelt hij een manier van leven die je uitdaagt en bevraagt. Je start als exegeet met je rug naar de tijd en je luistert naar de tekst als de ‘van God gegeven boodschap’. Daarna draait de prediker zich naar de tijdgenoten en kan er in de preek ruimte gemaakt worden voor God met de vraag: ‘Wie is als U?’
Door God centraal te zetten in de aanvechting van het leven wordt in de preek ‘een gooi naar de ziel’ gedaan. Vervolgens moet het kloppend hart van de boodschap Gods geconfronteerd worden met de existentiële vragen over misbruikschandalen, de mislukking van succes, de armoede van rijkdom, de angst om te sterven en de dreiging van de hel die je op de bodem van de ziel tegenkomt. Overigens valt het me op dat de machten van de duisternis wel besproken worden maar niet in rekening worden gebracht als factor van betekenis tijdens de preek zelf. Soms kun je toch tijdens het preken de machten voelen die in de dialoog van de preek willen inbreken? Als mystagoog (inwijder) zwemt de prediker tegen de stroom van de tijd in met de verwachting dat de Heilige Geest mensen losmaakt door hen te laten sterven en opstaan. Ik houd van het onaangepaste (dwaze om Christus’ wil) dat Van Ekris daarbij in de prediker veronderstelt.
Vind je dit allemaal te theologisch klinken? Het boek bevat ook een praktisch voorstel van een preekopbouw met zeven aandachtspunten. Het daagt de prediker uit om zijn preekstijl te beproeven en de preken uit te schrijven langs deze lijn. Het boek bevat veel en diepgravende losse gedachten. Daarom verdient het aanbeveling om het per hoofdstuk ook wat meditatietijd te geven. Het is meer een boek over het leven dan een lesboek homiletiek.
Van Ekris schrijft tweemaal dat de werktitel ‘Geen slogans’ luidde om aan te geven dat de boodschap van het evangelie zich niet leent voor snelle reducties in flitsende thema’s. Was de ondertitel misschien een prachtige titel geweest?
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 14 oktober 2022
De Wekker | 24 Pagina's