Thuiskomen

Vorige week ben ik na drie weken vakantie weer thuisgekomen. Drie weken waren we in het buitenland en was eerst een kampeerplekje en daarna een vakantiewoning ons ‘thuis’. Ja, thuis tussen aanhalingstekens, want het zijn plekken die je met je meegebrachte spullen voor even tot je verblijfsplaats maakt. Maar je echte thuis is het huis waar je de sleutel van hebt en waar je eigen bed staat.

Na een paar weken afwezigheid is het altijd spannend hoe je je huis aantreft. Het gras in de tuin reikt tot aan je enkels, er ligt een stapel kranten en tijdschriften en je ziet het resultaat als er drie weken geen stof opgezogen wordt. Je moet aan het werk om je huis weer tot de plek te maken waar alles is zoals het was en jij het hebben wilt.

In mijn vakantie overleed een gemeentelid. Zijn achtergebleven vrouw, nu weduwe, zei me dat de grootste verandering de stilte is, die er nu in huis gekomen is. De mensen met wie je samen bent en met wie je vertrouwd bent bepalen mede wat je thuis is. Na het overlijden van een dierbare huisgenoot moet je huis weer tot een thuis worden. Daar moet je moeite voor doen.

In een wereld zonder Jezus zijn Zijn discipelen ontheemd. Als Jezus afscheid van hen neemt in Johannes 14 geeft Hij aan dat Hij naar een plek gaat die hun thuis zal zijn. Maar niet zij zelf zullen aan het werk moeten om het tot een thuis te maken; Hij doet dat voor hen. En wat deze plek ten diepste tot een thuis maakt is, dat Jezus er is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen