Kleiner geloof, grotere God

Samuel Wells is predikant in Londen van St. Martin-in-the-Fields en gasthoogleraar christelijke ethiek aan King’s College in diezelfde stad. Van zijn hand is inmiddels een heel aantal boeken in het Nederlands beschikbaar. In dit boek bespreekt hij tien bezwaren tegen het christelijk geloof. Denk aan het kwaad in de wereld, het feit dat de kerk zich geregeld aan de kant van onderdrukkers heeft geschaard enzovoort.

In dit boek komen veel gedachten waar Wells bekend mee is geworden terug. Zodoende biedt het een toegankelijke inleiding op zijn werk. Eén voorbeeld uit eerder werk: Wells heeft in zijn Nazareth-manifest uitgelegd dat het God te doen is om ‘zijn-met’, meer dan ‘zijn-voor’. Toegespitst op het werk van Jezus: voordat Jezus in de laatste drie jaar van Zijn aardse omwandeling vóór ons werkt, is Hij eerst dertig jaar mét ons geweest in Nazareth en heeft ons gewone leven gedeeld. We moeten Hem daarom niet liefhebben om wat Hij voor ons doet, maar om wie Hij is. Dat laatste is een eerbiedwaardige en oude gedachte. Maar bij dat eerste denk ik: ik vind het wel een aansprekende gedachte, maar moet het feit dat geen van de evangeliën wijst op het belang van Jezus’ jaren in Nazareth voor Zijn publieke optreden niet op z’n minst voorzichtig maken?

In dit boek gebruikt Wells taal waar ik wat aan moest wennen. Over God spreekt hij bij voorkeur als ‘essentie’ – en deze essentie heeft ‘existentie’ geschapen (ons dus). En deze essentie wil met de existentie zijn en die existentie uiteindelijk in zich opnemen en eeuwig leven geven. Dat gaat zover, dat Wells meent te weten dat ook wanneer de mens de zonde niet had binnengelaten in de wereld Christus gekomen zou zijn. Dat is op zichzelf geen nieuwe gedachte – anderen hebben het ook wel gezegd. Maar de kerk heeft hier altijd terughoudendheid betracht: wij hebben toch geen standpunt buiten onze geschiedenis die ons in staat stelt dit te kunnen vaststellen? Bovendien roept het de vraag op of de zonde zo niet minder ernstig wordt genomen. Dat is zeker de indruk die ik overhoud aan het boek: in de eigen vertolking van de geloofsbelijdenis die Wells aan het einde van het boek biedt, klinkt het woord nergens. Slechts wordt gezegd dat de Drie-eenheid ons verleden heelt door vergeving. De zonde lijkt geen échte storing meer te zijn en alles wordt zo wel erg harmonieus. Eerlijk is eerlijk: naar mijn idee té harmonieus.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen