Marginaal?

De barmhartigheden der goddelozen
Saddam Hoessein speelt met de hele wereld een spel waarbij gijzelaars de inzet vormen. Van Oost en West en Noord en Zuid komen premiers, presidenten, ministers en hooggeplaatsten hun opwachting maken in Bagdad. De tijd werkt in het voordeel van de machthebber. Hoe langer het duurt des te gereder wordt een vrijlating een teken van barmhartigheid, waardoor mensen gewonnen worden voor een tiran. De kerken hebben zich reeds verklaard voor een oplossing zonder geweld. Wie zou dat niet begeren? Maar wat te zeggen van het geweld, dat met een schijn van goedheid manipuleert met mensenlevens? De Nederlandse delegatie, die gereed stond om naar Bagdad af te reizen onder leiding van een dominee, kreeg te horen, dat zij geen enkele kans van slagen had, omdat er te weinig gewicht aanwezig was. Op z'n minst moet er een oud-minister diepe kniebuigingen in Irak komen maken. Intussen werd de zoon van de predikant vrij gelaten. Hij voelt zich, naar eigen zeggen, schuldig, omdat hij zijn kameraden moest achterlaten. Wreed is deze barmhartigheid.

Onzekerheid
Intussen maakt zich grote onzekerheid meester van een vrije wereld. Wie wenst niet humanitair op te treden? Wie zou niet terwille van mensenlevens zelfs méér willen doen dan diepe kniebuigingen maken? Maar is het werkelijk humanitair, wanneer men een onberekenbaar mens, die bewezen heeft dat hij mensenlevens niet telt, zijn gang laat gaan? Het lijkt wel dat er slechts één volk is, dat de werkelijkheid onder ogen ziet. In Israël heeft men gasmaskers uitgereikt. De bevolking is op de hoogte van het werkelijke gevaar. Zij is geoefend in het gebruik van dit afweermiddel tegen dodelijk gas. Saddam Hoessein deinsde er niet terug om het te gebruiken tegen zijn eigen volk. Ook wanneer hij alle gijzelaars zou laten gaan zou hij voldoende afschrikkingskracht behouden om de wereld in permanente spanning en onzekerheid te laten leven. Gifgassen voor Israël: de eigenlijke tegenstelling die in het Midden-Oosten aan de orde is, ligt tussen de Arabische wereld en het volk dat thuis kwam.

Geen koppeling
Vanwege deze eigenlijke tegenstelling zou het gevaarlijk zijn om op dit moment een koppeling aan te brengen tussen de bezetting van Koeweit en de problematieken die in Israël spelen. Een conferentie over die problematiek kan slechts vruchtbaar zijn, wanneer de plaats van Israël onder de volken erkend en gewaarborgd is. Daarvan is in de Arabische wereld nog geen sprake. Het is niet waarschijnlijk, dat een machthebber in Bagdad als Saddam Hoessein aan Israël ook maar iets zal toegeven. Te duidelijk heeft hij te kennen gegeven, dat het om heiligdommen gaat, die bevrijd moeten worden: Mekka van de Amerikanen en Jeruzalem van de Joden. Dat geeft aan de spanningen rondom Irak een religieuze kleur. Het volk van Abraham en de nazaten van Ismaël staan tegenover elkaar. Wat hebben de belijders van Christus beiden te bieden. Wat anders, dan de barmhartigheden van God die vol van liefde zijn.

W. van 't S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen