Uit Hizkia's dankpsalm

Leven om te loven
Koning Hizkia is ernstig ziek geweest, maar op zijn gebed uit de nood genezen. Na zijn genezing dichtte hij deze psalm, die een kostbaar document is, waarin de grondlijnen van het waarachtige geloofsleven van alle tijden te vinden zijn: ellende, verlossing en dankbaarheid.
Het schrijven van een dankpsalm is op zichzelf al een bewijs van dankbaarheid, maar in deze psalm komt de dankbaarheid met ronde woorden aan de orde. Hizkia belijdt zijn afkeer en afschuw van de dood. Het ergste is dit: in het stille graf zingt niemand 's Heeren lof. De dood bevordert de eer van de eeuwige God niet. In het land van de dood is alle hoop gestorven. De Naam van de Heere wordt niet meer aangeroepen. Er is een scherpe tegenstelling tussen dood en leven.
Aan de greep van de dood is Hizkia ontkomen en hij wil het weten en uitjubelen dat hij leeft. Niet de dode, maar de levende kan God loven, zoals Hizkia dat in dit lied doet. Hizkia zegt: je leeft om God te loven.
Dan zullen we goed in het oog moeten hebben dat het maar niet alleen gaat om het natuurlijke leven, het leven als zodanig, dat we delen met alle mensen over de hele wereld. Allemaal levenden in Nederland en Bosnië, in Japan en Somalië, maar loven ze allen God? De werkelijkheid leert ons wat anders. Vele levenden denken niet om God, vervloeken God of willen zelf God zijn in het diepst van hun gedachten.
Hizkia kende een ander leven. Hij leefde door God, uit God en met God. Dat is het eigenlijke leven - het leven, dat van boven komt en in de harten wordt gewerkt. Dode zondaren, die geen band met God hebben, worden levend gemaakt door de levendmakende Geest en zij leven.
Zo'n levendgemaakt mensenkind, dat bovendien ook het bezwijkende natuurlijke leven terug ontving, was Hizkia. Krachtens dat leven weet hij: nu ik toch, nog, weer leef, leef ik om God te loven.
In het graf wordt niet geloofd, maar wie leeft uit en door God looft God, de Bron van het leven.
Waar leven we voor? Waar vullen we ons leven mee? Wat vinden wij het belangrijkste in ons leven?
Als we van seconde tot seconde het leven uit Gods hand ontvangen en dat leven een verzoend leven mag zijn dan kunnen en mogen we dat leven alleen gebruiken om God te loven in woord en daad.

Loven is leven
Die lof op God is de zin van het leven. Alleen wie looft leeft echt.
Dat doet ons vragen: wat is loven toch? Bidden is veel, danken is meer, maar loven is het meeste. Als ik bid gaat het om mijn nood en God; als ik dank gaat het om God, Die in mijn nood voorzag; maar als ik God loof prijs ik Hem om wat Hij in Zichzelf is, of Hij mij veel geeft of niets geeft. Hij is het eeuwig waard om geloofd te worden!
Tegelijk is dat de bestemming van de mens.
God heeft de mens geschapen om Hem te loven. Door de zonde hebben we dit doel gemist: we zijn er niet meer om God, maar we willen er zijn voor onszelf. God heeft Zelf de weg gebaand om de mens dit doel weer te doen bereiken. Hij wilde er zijn voor zondaren opdat zondaren er zouden kunnen zijn voor Hem om Hem te loven.
Hizkia heeft het rijk ervaren en daarom wordt hij lyrisch als hij zegt: de levende, de levende zal U loven. Het echte leven is loven. Neen hij dicht geen lofzang op het leven als zodanig - hij weet maar al te goed dat het leven een geschonden leven is in vele opzichten - maar hij laat weten wat de zin van het leven is: de Heere loven. Dan klinkt in het leven het loflied. Hij was het Die mijn heil bewerkte. Hij is mijn lied, mijn psalmgezang, dies loof ik Hem mijn leven lang.
Oppervlakkig? Is Hizkia een halleluja-mannetje? Toen ook al?
Maar wie deze psalm goed heeft gelezen weet dat Hizkia ook klagen kon. En alleen wie naar God klaagt kan God ook werkelijk loven. Er is geen levend klagen zonder loven. En er is geen levend loven zonder klagen.
Doch wie Gods grote daden heeft gezien zal Zijn lof zelfs zingen in de nacht!
Zo gaat Hizkia de weg door het leven nadat hij eerst de weg naar het graf was gegaan. Omdat hij de weg naar boven betrad liet de Heere hem de weg van het hart en van de genade zien en nu weet hij welke weg hij te gaan heeft door het leven.

Lovend leven en levend loven
Dat betekent voor Hizkia dat hij niet voor zichzelf alleen leeft. Hij heeft er oog voor dat Gods trouw, Gods betrouwbaarheid voorgezongen en doorgegeven moet worden aan een volgende generatie. Ook de kinderen moeten het geheim van het leven kennen. Heeft Hizkia dat zelf in zijn jeugd gemist? En is dit nu voor hem reden om deze ouderplicht extra te onderstrepen?
Hizkia is er van overtuigd dat het beste wat we aan de kinderen kunnen meegeven en overdragen Gods trouw, Gods waarheid, Gods genade- en levensboodschap is.
Zijn we daar vandaag ook nog van overtuigd? Of denken we dat dit een achterhaalde en verouderde zaak is?
Omdat de lof verstilt, is het leven zo kaal en schraal.
Omdat Gods lof niet verteld wordt, is het leven doods en komt de lijklucht ons overal tegen. De mensheid maakt de grafgang omdat de zinloosheid het leven beheerst.
Alleen de levende God, Die doden levend maakt door Zijn levenswoord, doet lovend leven zodat er wat uitstraalt door Zijn genade op onze omgeving en de volgende generatie. En Hij leert ons steeds dieper het levende loven, dat hier begint omdat we anders met de eeuwige lof zonder enige onderbreking nooit zullen kunnen instemmen.
Begon u er al mee? Door verdriet en vreugde heen?
De Heere is het meer dan waard en u bent nooit meer mens, beantwoordend aan uw bestemming, dan wanneer u de Heere looft uit een levend hart. En gij, mijn ziel, loof gij Hem bovenal.

J.H.V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen