Op zoek naar God

Mensenwerk en Gods werk
Ik was dit al een tijdje van plan. Ik werd dan ook getroffen door een artikel van dr. M.J. Arntzen over deze zaak in het Nederlands Dagblad van maandag 6 januari j.l. Hij zet boven zijn verhaal de vraag: "Staat bij 'Henny zoekt God' de mens niet te veel centraal?" Die vraag is op zijn plaats. Het lijkt wel alsof God blij mag zijn dat een in de samenleving bekend iemand naar Hem op zoek gaat. Dat een in de ogen van mensen beroemd iemand God de eer aandoet om voor de televisie een zoektocht naar Hem te beginnen en wanneer zo iemand Hem dan ook vindt, dat daarmee dan het bestaan van God weer eens van een bevestiging is voorzien.

In alle duidelijkheid: wanneer Henny Huisman God in Jezus Christus werkelijk heeft gevonden, dan zijn we daar dankbaar voor. Dan is er blijdschap bij de engelen in de hemel over een mens, die zich tot God bekeerd heeft afgezien van de vraag langs welke weg die bekering er gekomen is. De bekering van een mens is altijd Gods eigen werk in het hart van de mens. Als God het hart van een mens niet opent, zal een mens God niet vinden. Zo veel eer komt de mens niet toe. Het is ook niet aan ons om vraagtekens te zetten bij de diepgang van het geloof van een ander. Als het uit God is, zal het blijvend zijn en zal er bijbelse groei komen in een weg van toenemende strijd tegen de inwonende zonde in het hart. Het begin van een geloofsweg is nog niet de voortgang van de weg en zeker het einde er niet van. Deze opmerking lijkt ongepast en overbodig maar ik plaats hem omdat je uit wat er gezegd en geschreven wordt over het vinden van God de indruk krijgt - of op zijn minst kunt krijgen - dat een mens er is als hij of zij God heeft gevonden en op het begin van de weg van het geloof is gezet. Zo begint het overigens bij ieder die tot bekering en geloof gekomen is. Daarom is het begin van het werk van God in een mens nooit verdacht. Al Gods werken tot zaligheid zijn van een grote schoonheid. Er zit heerlijkheid in. De bediening van de Geest is een bediening in heerlijkheid (2 Corinthiërs 3). Maar het begin van de geloofsweg kent een vervolg. Het is een dagelijks sterven aan je oude mens en een dagelijks opstaan van een nieuwe mens. Het is het inleveren van al je overwegingen en gedachten bij het Woord van God. Het komt tot een totale onderwerping aan het Woord. Het wordt een dagelijks kruisdragen, in de strijd tegen je oude ik, achter Christus aan. Wie Jezus wil volgen, moet van te voren zelfs de kosten berekenen.
In de wereld kun je zonder Jezus beroemd worden. Je kunt leven bij de waan en de glitter van de dag. Je leven kan een schijnleven in beroemdheid zijn. Dat geldt van honderden "beroemdheden" in de maatschappij. Hun beroemdheid is werkelijk niet te benijden. U hoeft er niet jaloers op te zijn. In die wereld heerst een leegheid en een hardheid waarin afgronden van de duivel zijn. Henny Huisman zei dat de omroepwereld keihard is. Zo ben je geliefd en beroemd en zo laat men je als een baksteen vallen.

Emotietelevisie
Daar staat merkwaardigerwijs weer tegenover dat emoties zo worden gewaardeerd. Er is sprake van emotie televisie. Ik heb daar grote reserve bij en dan druk ik het nog netjes uit. Die hele "snottertelevisie" gaat geweldig tegen staan. Het is onbegrijpelijk dat mensen zich zo voor de camera laten gaan. Dat moet een mens niet willen en de programmamakers moeten mensen tegen zichzelf beschermen. Ik heb wel eens gedacht: Ik kan uren emotietelevisie vullen wanneer in de openbaarheid werd gebracht wat er in het verborgene van het pastoraat gebeurt. Ieder gevoelt hoe ongepast het is. Een van de "ergernissen" van de televisie is ook dat de camera dikwijls zo dicht inzoomt op de gezichten van mensen dat men de haren in de neus en de poriën in de wangen kan tellen. Onbegrijpelijk. Waar dient dit toe? Waarom is dit nodig? Er zit iets van perversiteit in.

Gaat God onderdeel worden van deze tranencultuur? Dan is met zekerheid te zeggen dat deze hype spoedig over zal zijn. God laat Zich niet misbruiken. Door niemand. Daarom zal de vraag bij het maken van programma's waarin God voorkomt steeds moeten zijn; Wat is onze doelstelling? Als een element in de beantwoording van die vraag is dat God mee kan helpen om aan gunstige kijkcijfers te komen, dan is dit een vorm van ijdel gebruik van Gods Naam en werk. Het blijft wel een lastige afweging hoe ver men mag en kan gaan om invulling te geven aan de opdracht om het Evangelie onder het volk bekend te maken. Want de onkunde over God en Christus en de Bijbel is heel groot. Dat eenderde van de mensen in Nederland niet eens weet waar het met kerstfeest om gaat, zegt voldoende. Dat er dus gezocht wordt naar basisvormen om het Evangelie zo dicht mogelijk bij mensen te brengen, is noodzakelijk. Maar laat het een troost zijn voor alle mensen van radio en televisie en voor allen die in de openbaarheid met en uit het Evangelie van de gekruisigde en opgestane Here Jezus Christus werken, dat er steeds een kloof tussen de mens en God en tussen God en de mens overbrugd moet worden, waartoe geen mens in staat is. God Zelf komt over de kloof van de zonde en de daaruit voortkomende vervreemding heen. Hoezeer ieder mens ten volle verantwoordelijk is voor zijn en haar verhouding tot de levende God, het is God Zelf Die een mens bekeert en tot geloof brengt. Dat doet aan de ernstige oproep tot bekering en geloof niets af. Dit zijn niet alleen maar dogmatische uitspraken maar ze hebben directe gevolgen voor ons praktisch bezig zijn in en met het Evangelie. God wil het werk van mensen gebruiken. Hij schakelt ons in. Maar Hij doet Zelf het werk dat nodig is om behouden te worden. Zo krijgt Hij alleen alle lof en eer. Dan valt ieder mens uit het middelpunt weg van welke beroemdheid hij of zij ook is en hoeveel macht en geld iemand ook heeft.

Wonder van bekering en geloof
In alle eeuwen zijn honderdduizenden, ja miljoenen tot bekering en geloof gekomen. Arme sloebers, de mensen die verdrukt en aan de kant gezet waren; de slaven en de gevangenen. Er waren niet vele rijken en vele invloedrijken bij. Ja, wat voor de wereld wijs en sterk en mooi is, heeft God tot dwaasheid en schande gemaakt door het kruis van Christus en door het Evangelie van dat kruis. Dat zal vandaag niet anders zijn. De bekering van iedere zondaar is een wonder. Een wonder van genade en ontferming; een wonder van de eeuwige liefde. Vanuit het standpunt van mensen bezien moge het een groot wonder zijn dat beroemdheden tot bekering en geloof komen, het is geen groter wonder dan dat een blinde en bedelaar, een kind in de sloppenwijken, een harde crimineel tot verandering komt en tot de Christus wordt gebracht.
Kort en krachtig gezegd: aan Henny Huisman en Catherine Keyl komt in dit opzicht niet meer eer toe dan aan de armen en verachten. Ik zeg dit niet om maar enige vorm van belediging uit te spreken, verre van dat. Maar ik wil de dingen wel een keer helder en bijbels gezegd hebben. Langzaam maar zeker zakken we af tot het kleuterniveau wat de kennis van God in Christus betreft. Een beetje bijbels-theologisch spreken is al gauw veel te moeilijk. Een traantje hier, een overweldigend gevoel daar, een mooie naam als Jezus die door het hart ruist, en we voelen ons blij en gelukkig. Ik gun ieder de goede gevoelens maar daarmee ken je de kracht en de rijkdom van de Christus nog niet. Graag enige diepgang behouden tot in de preken toe en zelfs tot in de radio- en televisieprogramma's van de Evangelische Omroep toe. We zijn echt dankbaar voor het bestaan en het werk van de E.O. Een unieke kwaliteitsomroep! Ik schrijf dit bij het volle verstand. Maar laat het Evangelie staan ook naar de wereld toe. Wij hoeven God niet aannemelijk te maken. Voor niemand.

Verkiezing
Van harte hopen en bidden we dat broeder Henny Huisman mag groeien in de kennis van onze Here en Heiland en mag opwassen in de genade. En dat Catherine Keyl haar taaie verzet eindelijk eens opgeeft. En dat vele andere "beroemdheden" - hoe betrekkelijk! - de alles te boven gaande rijkdom van het Evangelie van Jezus Christus mogen zoeken en vinden en dat ze heel klein worden voor de levende God, Die van onze beroemdheid op geen enkele wijze onder de indruk is. God gaat Zijn eigen gang met het Woord door alle eeuwen heen. En Hij zal Zijn gang blijven gaan tussen en onder de verwaande en hoogmoedige mensen van het verrijkte en geestelijk zo arme "westen". Hij is God! Ik eindig met een woord van prof. J. Hovius dat mij destijds in Apeldoorn trof: "Er is ook nog de troost van de verkiezing". En daarom kan iedere christen blijmoedig zijn en haar werk doen.

J. Jonkman
(ds. J. Jonkman is predikant van de kerk te Drachten)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen